Voor een betere ervaring van Sailing ∆ Paradise Regained delen we cookies uit. Vind je dat ok?
Bijna voor de haven. We starten de motor, Rein mag aan het roer en we maken de boot klaar om aan te leggen. Egon rolt de genua in en ik het grootzeil. Twee landvasten voor, twee springen midscheeps, twee landvasten achter, drie worsten aan bakboord en drie aan stuurboord en aan iedere kant een bal.
Terwijl we heen en weer over het dek lopen ruik ik iets branderigs. Het komt van binnen. Ik ga mijn neus achterna tot in het motorruim. Tot mijn schrik zie ik een draad van de dynamo naar de laadstroomverdeler die aan het smeulen is. Oops!
We ontdekken dat de hitte afneemt bij een lager toerental, dus we tuffen heel langzaam de haven binnen. We meren af op hetzelfde plekje als vorig jaar. Op de bezoekerssteiger meteen aan stuurboord.
Bad luck. Terwijl de dag juist zo mooi begon. We vertrokken om 11:20 uit Le Palais met een lekker bakstag windje. Het is een tochtje van 20 mijl ofzo.
Halverwege horen we gesnuif. Ineens zwemmen er vijf dolfijnen met atletische lijven en een grote glimlach met ons mee. Er zwemt ook een kleuterdolfijntje bij. De moeder blijft er steeds vlak bij. Een stukje verderop zwemt een hele school mee. Vast de rest van de familie. We voelen ons de koning te rijk.
Helaas wordt dit hoogtepunt even later afgestraft door een reeks technische tegenvallers.
Het plan was om vandaag naar Quiberon te varen en morgen naar Île d’Houat. Maar nu we een smeulende draad in het motorruim hebben is de kans klein dat dat lukt. Wat we nodig hebben is een monteur en waarschijnlijk een nieuwe dynamo en/of laadstroomverdeler.
Zodra we vastliggen rennen we naar het havenkantoor om zo snel mogelijk een monteur te regelen. De vrouw achter de balie heeft geen idee, maar geeft ons een lijstje met adressen mee.
We bellen ze meteen allemaal af. De eerste heeft vandaag geen tijd. De tweede ook niet, maar misschien morgen. Blijft vaag. We bellen ook met EDG die de kachel ingebouwd heeft, maar hij heeft pas volgende week tijd. We gokken dan maar op de tweede.
Intussen proberen we zelf een oplossing te vinden. De verbrande draad vervangen is misschien een idee. Maar in de ene zaak worden we niet verder geholpen. In een andere werkplaats zijn een nogal ranzig uitziende vader en zoon wel behulpzaam. Het kost wat heen-en-weer gemotor om precies maten en diameters te weten, maar dan hebben ze wel een draadje met twee ogen er aan voor ons gemaakt. We mogen er € 51 voor aftikken. Maar het werkt niet helaas. De draad wordt nog steeds warm.
Het is inmiddels al laat en we kunnen niemand meer bellen. We trakteren onszelf op moulesfrites in het havenbistrootje. Gelukkig hebben we lol met de kinderen.
Donderdag 28 juli 2016
Als we wakker worden bellen we meteen met de monteur die gistermiddag zei dat hij vandaag misschien tijd heeft. Maar hij kan niet meer. Dan bellen we RIA marine. Die kan om 14:00 wel komen. Gelukkig.
Het blijkt dat de dynamo 19 volt geeft in plaats van 12. Dat kan gereviseerd worden, maar dat kost veel tijd. Tja, we willen nog graag een beetje vakantie vieren en ook nog richting La Rochelle gaan.
We bestellen een nieuwe dynamo à € 389 ex btw. en de laadstroomverdeler moet ook vervangen worden. In het Frans hebben we het over de alternateur en de répartiteur of distributeur.
Maandag 1 augustus kan RIA marine ze in La Trinité inbouwen. Dat is over vier dagen en nog te overzien qua tijd.
Alle technische zorgen worden goed gemaakt door de familie Houtzager die naast ons komt liggen. Met een bbq aan dek en logeerpartij van de kinderen is het helemaal vakantie!
Vrijdag 29 juli
De Houtzagers zwaaien we uit. Voor hen is het alweer bijna tijd om de boot terug te brengen.
Wij gaan met de dinghy naar de kant. Van waar we liggen is het namelijk best een eindje lopen naar de wal. Verderop in de haven zien we een HR 352, een zusterschip van de Paradise Regained, liggen. Avocet heet het schip en het heeft een geknakte mast en gebroken railing. We schrikken ervan. Het ziet er buitengewoon triest uit. Wat zou daar gebeurd zijn? Ik maak me meteen zorgen over onze eigen tuigage. Is alles nog sterk genoeg? Moeten we de stagen alweer vervangen?
We wandelen naar Quiberon voor boodschappen en vermaak. Leuk badplaatsje. We drinken wat en lunchen op het strand met lekkere dingetjes uit de supermarkt.
Op de terugweg zien we iemand aan dek van de Avocet, die HR 352 met gebroken mast. Het is een wat oudere man. We gaan langszij en vragen hoe het gaat en wat er is gebeurd. De arme man is behoorlijk aangeslagen. Hij vertelt dat hij een paar dagen geleden in de baai van Quiberon op de motor aan het varen was. In de verte zag hij een van de grote trimarans varen. De trimaran kwam zijn kant op en steeds dichterbij.
De man verwacht nog dat de trimaran zal wenden. Maar als dat niet gebeurt probeert hij via de marifoon op te roepen. Maar de trimaran gaat zo verschrikkelijk hard. Terwijl hij naar de kajuit ingang buigt scheert de trimaran met zijn stuurboord ligger over zijn stuurstand. Het achterstag meesleurend. De mast gaat daardoor meteen overboord.
De Brit heeft geluk gehad dat hij net weg was bij de stuurstand. Hij is zelf ongedeerd. De trimaran heeft volgens hem niet eens gemerkt wat er gebeurde en is gewoon doorgevaren. Of dat helemaal klopt vraag ik me af. Maar feit is dat dit best een angstwekkend verhaal is. Ik had me dit nooit eerder gerealiseerd en vond deze racemonsters alleen maar gaaf. Vanaf nu kan ik niet meer relaxed blijven als er eentje op zee bij onze koers kruist.
In dit filmpje van de IDEC zie je hoe hard zo’n trimaran zeilt. Een Hallberg Rassy 352 is daarbij vergeleken een zogenaamde ‘sitting duck’ die alleen maar kan hopen dat de snelle boot voldoende alert is. Toch blijft het waanzinnig gaaf om te zien!!
De aanvaring blijkt later op meerdere franse sites vermeld te worden. Ook hier op een Duitse site die ongelukken op zee bijhoudt. https://www.esys.org/news/sos_1607.html
Het was zoals uit het genoemde MMSI nummer blijkt de IDEC die eerder dit jaar uit handen van Francis Joyon is verkocht aan de Chineze zeiler Guo Chuan en omgedoopt werd tot Qingdao China. Uit de reacties online maak ik op dat het niet de eerste keer is dat er een ongeluk met een trimaran gebeurt. Zie bijvoorbeeld Spindrift 2 Volvo Ocean Race – Injuries after giant trimaran involved in collision.
Ik ben er later nog even ingedoken en ontdekte dat kort daarna de Chinees Guo Chuan tijdens een solorace van boord verdwenen is. De Qingdao is verlaten terug gevonden in de baai van Mexico.
We realiseren ons nóg meer dan we al deden dat wij helemaal niets te klagen hebben met onze smeulende draad en kapotte alternateur en distributeur. We zijn geluksvogels!