Voor een betere ervaring van Sailing ∆ Paradise Regained delen we cookies uit. Vind je dat ok?
Menu
We zijn aangekomen in Honfleur! Gisterochtend zijn we uit Calais vertrokken en vanmorgen vlak voor zonsopgang voeren we geluidloos de haven van Honfleur in en maakten stilletjes vast aan een Hallberg 43. Iedereen sliep nog.
Na een kort schoonheidsslaapje trekken Annick en ik er even snel op uit om brood te kopen. Er is een markt met heerlijke groenten en fruit, overdadig en prettig precies uitgestald. Eén kraam lijkt op een rode zee. Alleen maar aardbeien, zeker drie of vier verschillende soorten. Prachtig! Ik had er een foto van moeten maken.
Na de lunch gaan we Honfleur met z’n vieren verkennen. De markt is intussen al half opgedoekt. We zien veel galerietjes met schilderijen van bootjes, maar de stijl is meestal een beetje populair of grof. Verder zijn er veel winkeltjes met snoep, chocola, noga, merengues en macarons. Jeetje wat veel zoetigheid!! We kopen wel een paar macarons voor morgen bij de koffie en trakteren onszelf op een grote beker vers gecentrifugeerd groente- en fruitsap.
Een regionale specialiteit is bubbelwijn van appels, ofwel cider. Als we een wijn- en ciderzaakje binnenlopen om er wat van te kopen worden we verrast door de vele soorten cider. We laten ons daarom adviseren door de verkoopster. Geen idee wat we gekocht hebben. We zijn benieuwd.
De HR43 waar wij aan liggen wil buitenop liggen omdat hij morgen vroeger weg wil dan wij. Wij denken naar Cherbourg te kunnen en zouden dan om 9:30 weg moeten. De HR43 wil om 7:30 weg richting Calais. We verwisselen van plaats en liggen nu aan een Nederlandse Hutting met aardige mensen.
De hele kade waaraan we liggen is één lint van restaurantjes met terrasjes. Egon vindt het leuk om daar te eten. Wat is er nou grappiger dan heerlijk van vis en schelpdieren te genieten terwijl je uitkijkt op je eigen boot? Dus om 19:00 zitten wij aan een tafeltje, niet helemaal recht voor de boot, maar twintig meter verderop. De zon is al snel achter de huizen verdwenen en we hebben het een beetje koud, maar de vis is heerlijk en de sfeer is super gezellig.
Onze buurman van de HR43 waarschuwt ons dat het feest hier de hele nacht doorgaat met dronken mensen die tot 04:00 ’s nachts in het water springen, maar wij vinden het eigenlijk reuze meevallen. De muziek duurt inderdaad tot een uur of 03:00, 04:00 maar is niet heel hard en niet onaangenaam.
Ook al viel het lawaai vannacht heel erg mee, het lijkt ons best fijn om aan de overkant te liggen. Iets minder dicht bij het feestgedruis, maar vooral: veel langer in de avondzon! Het is ’s avonds als de zon achter de hoge Honfleurse panden verdwijnt al snel een beetje koud. En er is nog een derde voordeel van de overkant: niet in pakketjes liggen, maar in box. Dus alle vrijheid in vertrektijd mocht het nodig zijn.
Maar al bij aankomst hebben wij de havenmeester gevraagd om een plekje aan die kant, maar hij wees dat resoluut af. De Fransen kunnen zoiets op een autoritaire manier doen die wij in Nederland niet gewend zijn.
Vandaag is er een andere havenmeester in dienst. Een jonge gast, dus we proberen het gewoon nog een keer. En.. jawel! Vanaf de middag komt er een box vrij. Lucky guys zijn we weer!!
Daar liggen we dan! Aan de betere kant, in een box die overigens wel een beetje te smal is. We hebben onszelf met een beetje kracht tussen de buurman en de vingersteiger moeten persen. Maar er zijn slechtere plekken te bedenken.
Als de boot opnieuw is afgemeerd kunnen we weer op pad. We wandelen het stadje uit langs weggetjes met grote sprookjesachtige villa’s die een eeuw geleden waarschijnlijk grote welvaart kenden. Heden ten dage is dat overduidelijk niet meer het geval. We zien door klimplanten overgroeide hekken en groen geworden terrassen.
Het doel is een tropische vlindertuin. We hebben behoefte aan een beetje warmte.