Voor een betere ervaring van Sailing ∆ Paradise Regained delen we cookies uit. Vind je dat ok?
Menu
Wij zijn Egon, Eline, Annick en Reinoud Tibboel. Zeilen is onze passie, of misschien een ‘way-of-life’. Ondanks het feit dat we niet full-time aan boord zijn. Als we in Nederland zijn dan zeilen we ook nog met de boot waarop alles begon, de Kwintessens. Daarover vind je hier meer [link] Of we zeilen in een Laser of een J/70. Het liefst doen we mee aan wedstrijden. Tenminste, dat laatste geldt eigenlijk alleen voor mij. Maar over-all zijn we ook thuis heel veel met bootjes, zeilen, plannen, klussen en leren bezig.
Op deze site lees je stukjes over dingen die we onderweg zien en beleven. Over gebieden, eilanden, steden, jachthavens, zeeën, vogels, dolfijnen, vissen, zeilers, schepen, geschiedenis, bevoorrading, onderhoud op afstand.
De schrijfsels zijn in de eerste plaats geschreven voor onszelf. Puur omdat ik het leuk vind om een verslag in tekst en beeld bij te houden. Maar iedereen die het interessant genoeg vindt om mee te lezen is van harte welkom.
De naam van de boot komt van het gedicht ‘Paradise Regained’ van Hendrik Marsman. Je kan het gedicht op deze pagina lezen en dan kom je er ook achter waarom we deze titel hebben gekozen als naam van de boot.
Stel dat je van jongs af aan droomt van een lange zeilreis. Dan moet je gaan toch? Het leven is kort, dus carpe diem. Werk die bucketlist maar af, want anders krijg je spijt. In zeilbladen en zeilboeken wordt dat steeds bevestigd.
Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg. En praktische bezwaren. Vooral dat laatste. Wat nou als jouw droom niet gedeeld wordt door het hele gezin? Als de kinderen net aan hun middelbare schooltijd beginnen? Je hebt een werkgever waarbij je het enorm naar de zin hebt. En stel, je hebt eigenlijk toch ook wel een heel leuk leven aan wal. Gooi je dat dan zomaar overboord? Kortom, wat heb je er voor over om die droom na te jagen?
Ondanks onze droom vertrokken wij niet toen onze kinderen klein waren. We hielden teveel van de leuke dingen van thuis. Tegelijkertijd zeilden we zo vaak als we konden. We gingen ieder weekend en alle vakanties naar de boot. En uit de vakanties probeerden we het maximaal haalbare te halen.
Zweden en Noorwegen zijn onze favoriete bestemmingen. Denemarken vonden we jarenlang heerlijk, vooral met kleine kinderen. Engeland, Frankrijk en de Kanaaleilanden zijn ook leuk en iets dichterbij.
Maar na 22 jaar min of meer dezelfde routes gevaren te hebben werden we steeds nieuwsgieriger naar de gebieden voorbij de 'vakantie-horizon'. Meer tijd zou zo fijn zijn. En er kwam nog een ander dingetje bij: de zeilweekends vielen weg.
Het programma van de kinderen werd steeds drukker en het werd daardoor onmogelijk om ieder weekend naar de boot te gaan. De boot lag in Harlingen, 1,5 uur rijden van huis. Dus we gingen niet voor een half dagje.
Annick en Rein hockeyden op zaterdag en Rein zeilt op zondag bij de Heintjes van de KNZ&RV in Muiden.
Voor hen is sport belangrijk en dat willen wij heel graag supporten. Met veel plezier hebben we hun hockeyteams gecoached en geholpen bij het jeugdzeilen. Maar het kwam er op neer dat we alleen tijdens vakanties en feestdagen naar de boot konden.
Om het beste van twee werelden te combineren hebben we toch een mooie middenweg gevonden!!
Een beetje vertrekken zonder alles thuis op te geven.
In 2015 begonnen we aan een zeilreis vanuit Muiden. We hebben onze banen niet opgezegd. Onze kinderen gaan gewoon op de fiets naar school. We zeilen tijdens de vakanties. En voorlopig zeilen we telkens een stukje verder.
Aan het eind van een vakantie blijft de boot in een Franse, Portugese of Spaanse jachthaven liggen en wij gaan terug naar huis, werk en school.
In de wintermaanden buigen we ons over de planning, organisatie en route voor het volgende seizoen. De Paradise Regained is in de winter ook een fantastische pied-à-l’eau.
Als we dan toch alleen in de vakanties kunnen zeilen, is het geweldig om in wisselende wateren te varen. Met wisselende decors.
We zeilen langs de steden La Rochelle, Lissabon, Porto, Malaga, Palma, Alicante. Fietsen over prachtige eilanden en liggen af en toe in een blauwe baai met spierwit strand. We huren een auto om de bergen in te gaan. De Pico’s in Noord-Spanje of de Sierra Nevada in het zuiden. We zien de kust stijgen en dalen en veranderen van zand naar rots en terug.
Met het Europese vaste land aan bakboord zien we hoe de zee, de vogels, de dolfijnen, de kust, de kleuren, de mensen en het eten langzaam veranderen. Iedere vakantie is anders.
Het onderhoud van de boot op afstand vraagt om een andere planning. In het buitenland is het minder vanzelfsprekend dat je de anti-fouling zelf doet. Je moet meer werk uitbesteden en je hebt minder zekerheid over de kwaliteit van het werk. Maar wij zijn tot nu toe tevreden over de professionaliteit van de onderhoudsbedrijven.
De blogs op SPR gaan over dingen die we tegenkomen en meemaken tijdens het zeilen (en motoren) naar het zuiden. Af en toe schrijf ik ook achtergrondverhalen of een stukje geschiedenis.
De blogs zijn in de eerste plaats geschreven voor onszelf. Als je het leuk vindt om mee te lezen, welkom. Misschien vind je hier wat informatie of inspiratie voor jouw vaarplannen.
Je kunt de stukjes lezen in chronologische volgorde of per regio of trefwoord. Precies waar je zin in hebt.
Ik heb deze site gemaakt in WordPress met Elementor. Het dynamische karakter van een website is zo mooi. Hij is nooit af en kan altijd weer een beetje mooier. Of helemaal anders.
Soms loop ik een beetje achter met de stukjes. Maar er staan minstens 80 stukjes klaar zijn om te lezen.
Het logboek bevat blogs vanaf het begin van de reis in 2015 tot heden. Er komen steeds nieuwe stukjes bij.
Hij kwam in 2004 als baby aan boord en is uitgegroeid tot de langste van de crew. Hij heeft fanatiek Optimist gezeild en vaart nu af en toe een wedstrijdje in de RS Feva, samen met zijn vriendje Laurens.
Rein is altijd bezig. Met muziek, gitaren, auto’s, camera’s, zeilen, scaten, vrienden en nog veel meer. Het liefst knutselt hij iets in- of uit- elkaar.
Sinds haar babytijd zeilde ze met ons mee. Eerst op de Kwintessens en vanaf haar derde op de PR. Ze houdt van het boordleven en kan goed sturen en navigeren.
Annick vermaakt zich aan boord met tekenen, spelletjes, lezen en heel veel zwemmen. Ze is dol op mode en in de stadjes waar we komen zijn altijd wel leuke winkeltjes te vinden.
Met Annick duiken we graag een museum of een kerk in. Dat vindt ze leuk!
Op dit moment werkt ze aan het eindexamen voor Scheikunde, Biologie en Natuurkunde. Het plan is om volgend jaar Biomedische Wetenschappen te studeren in Amsterdam.
De baas in huis, en soms de baas aan boord is Egon. De vader, de echtgenoot, de schipper. Hij leerde zeilen van zijn vader. Met zijn ouders, broer Herco en zus Yvette zeilden ze met de Kwintessens II naar Denemarken of Engeland. Hij houdt ervan om aan boord te zijn met het gezin dicht om zich heen.
In het dagelijks leven werkt hij hard.
Zeilen is mijn grootste passie. De krachten van wind en water geven me energie. De vrijheid van de zee, de beweging van de boot, het minimalistische leven en het samenzijn met mijn gezin maken het boordleven voor mij onmisbaar. Ook zeilen in de Laser en de J/70 vind ik heerlijk. En als het even kan zeil ik graag een wedstrijd.
In het dagelijks leven ben ik moeder, dochter, echtgenote, vriendin, webdesigner, webbouwer en tekstschrijver.
Onze lieve Heidewachtel Nordic Storm mocht altijd mee als we in de Nederlandse wateren waren.
Hij was een actieve (zeil-) jachthond en zeehond. Hij vond het heerlijk aan boord en was gek op water. Net als wij.
Tot ons grote verdriet vertrok hij op 7 maart 2020 naar de eeuwige jachthavens.
