Voor een betere ervaring van Sailing ∆ Paradise Regained delen we cookies uit. Vind je dat ok?
Stel je eens voor, ongeveer 5000 jaar geleden leefden hier al mensen. Dat waren waarschijnlijk de eerste mensen die zich vestigden. Ze maakten hier een stenen bouwwerk, een cairn, waarin ze leefden. Er zijn nu nog versieringen in de wanden te zien. De cairn dateert ongeveer uit dezelfde periode als Stonehenge. Ook hier zijn nog heel wat onbeantwoorde vragen. De menhirs die hier in de buurt, in Carnac onder andere, te zien zijn, zijn waarschijnlijk ook door deze eerste stammen neergezet.
Maar waarom toch?
Weer op het water zijn is zo fijn!! Het is maar een heel kort maar heerlijk tochtje. We motoren de rivier de Crac’h af en slaan daarna het grootzeil uit en zeilen in oostelijk richting tot de invaart van Port du Crouesty.
Morgen willen we de Golfe du Morbihan in. Maar dat kan maar in een beperkt tijdslot vanwege het getij. Waarover meer in het volgende bericht.
Na 1,5 uur liggen we in Arzon, waar Port du Crouesty bij hoort. Het is een grote, moderne jachthaven. De pilots schrijven niet erg enthousiast over Arzon.
We maken daarom een wandeling de andere kant op. Zonder te weten wat we daar zullen vinden. We volgen een paadje dat langs een heuvel loopt. Met mooi uitzicht op zee. Dat vinden we altijd leuk.
Plotseling staan we voor een hek waarachter een soort tumulus staat. Het lijkt een beetje op de tumulus van Saint Michel, waar ik met de Paasdagen over schreef, maar dan authentieker. Er staat geen kapelletje op. Het ziet er spannend uit.
Er worden rondleidingen gegeven in het Frans, maar de gidsen spreken ook Engels. We kopen kaartjes en sluiten aan bij een groepje.
Het blijkt een ‘cairn’ te zijn. Dat is een stenen heuvel waarin een of meerdere grafkamers zijn gebouwd.
Een tumulus is ook een stenen grafheuvel maar het verschil is dat daaroverheen nog een laag aarde ligt.
Cairn is in het Bretons ook Carn. Het schijnt dat de plaatsnaam Carnac daarvan afgeleid is.
De enthousiaste Franse jonge gids vertelt heel veel in het Frans. Ik kan het maar half volgen. Maar voor Egon en de kinderen is het niet te verstaan. Speciaal voor hen vertelt hij het na ieder verhaal ook nog even in het Engels. Maar wel veel beknopter.
Wat een interessant ding, zo’n cairn. Dit zijn de oudste tekenen van menselijke aanwezigheid in ons leefgebied. Gebouwd tussen 5000 en 4500 jaar voor 0. Zeg maar 7000 jaar oud.
Het waren de eerste mensen die hun nomadenleven achter zich lieten en zich vestigden. Ze gingen dieren houden en land bewerken. En hun familieleden begraven.
In sommige kamers zijn gravures op de stenen te zien. Het zijn versieringen. Er is geen duidelijke betekenenis uit af te leiden.
Ik ben erg onder de indruk.
Op deze site vind je meer informatie: Cairn de Petit Mont
Als we weer aan boord zijn zetten we de kachel aan. Want ook al schijnt de zon, de wind is nog erg koud.
Morgen gaan de we Golf van Morbihan in. Mor-Bihan betekent ‘Kleine Zee’ in het Bretons.