Ik heb twee ‘morgats’ in een kooi. Misschien vinden je kinderen het leuk om te zien.

Uh? Wat? Laurent, die vandaag ons onderwaterschip in de antifouling heeft gezet komt enthousiast aanlopen. Voordat we kunnen uitvinden wat een morgat nou is, is hij alweer weg. De enige aanwijzing die hij achterlaat is bij welke box. Een stukje verderop aan de steiger.

Nieuwsgierig geworden lopen we er naartoe. Op een vingerpier staat een kooi twee waanzinnig mooie dieren. De morgats. 

Het blijken zeekatten, inktvissen of sepia’s, te zijn. Ze zijn prachtig om te zien maar ook een beetje zielig. Ze hebben ogen waarmee lijkt alsof ze ons aankijken en zelfs volgen als we heen en weer lopen. De zeekatten maken geen geluid en kunnen zich niet verdedigen. Ze zijn de fuik in gezwommen. 

In Frankrijk worden ze veel gegeten. Ik vind het witte taaie inktvisvlees zelf ook erg lekker. Maar om deze mooie zeedieren hier te zien liggen vind ik minder leuk. Is dat hypocriet? Food for thought.