Wel geld maar geen flauw benul

In de vroege ochtend varen we van Mallorca naar Cabrera. De zee is vlak en er is nog weinig verkeer op het water. Voordat de zon te heet wordt genieten Egon en ik van de ochtend, de stilte en een kopje espresso.

Dwars door de serene rust kraakt de marifoon. Het is slecht verstaanbaar. Iets met “port”. Het is even stil, maar dan komt er helder antwoord: 

Do you know the rules, or did you win the lottery???

Oh, wij liggen in een deuk van het lachen. Een local, te horen aan de Spaanse tongval. En flink geïrriteerd. Mijn fantasie gaat met me op de loop. Deze regio wordt overspoeld met luxe jachten in alle soorten en maten. Meestal varen daar wel gediplomeerde schippers op, maar niet altijd. 

Wij varen lekker verder naar het eiland Cabrera. We verwachten er veel van. We hebben het een tijdje geleden gereserveerd. Precies 20 dagen geleden was dat. Om 00:00 u ’s nachts zaten we klaar om te klikken. Het schijnt dat de reserveringen binnen een paar minuten vol zijn. 

Onze verwachtingen zijn hoog gespannen! In het volgende bericht lees je hoe het nou echt is bij Cabrera.