Laatste update: 2 April 2021

De Golf van Biskaje over

Van Île d'Oleron naar Santander

Een nieuw gastenvlaggetje

Na een week weerberichten uitkammen vinden we eindelijk een voorspelling die ons wel aanstaat. 

‘Die nemen we!’ En eindelijk kunnen we Île d’Oleron verlaten. We gaan naar Santander. Ik wilde heel graag naar Bilbao, maar helaas zien we de voorspellingen voor de Spaanse noordkust maar korte tijd gunstig blijven. Dus we kiezen ervoor een beetje westelijker te prikken. 

Na dagen van wind is de zee nu met een rustige deining tot bedaren gekomen. We slingeren rustig in. Er onstaan donkere luchten ten oosten van ons. Maar gelukkig blijft de wind redelijk constant. Helaas te weinig en we zeilen weer eens niet. 

Er zijn weer Jan-van-Genten om ons heen. Je kan er uren naar kijken. Binnen kraakt iets bij elke slinger die de boot van stuurboord naar bakboord maakt. Het blijkt de trap te zijn. Dat is nieuw. 

 

 

Om 14:30 hebben we de Gironde dwars. We zien geen enkel ander schip. Ook niet op de AIS. Om een uur of 19:00 verschijnt een donker zeil aan de horizon, het passeert ons ver weg ten westen van ons. 

Om 20:14 zakt de bodem ons vandaan. Hier eindigt het continentaal plat en de diepte zakt van 115 meter naar 1000 en dan al snel naar 3000 meter. De dieptemeter doet er niet moeilijk over. Hij zegt gewoon ‘DEEP’.

De avondzon zakt in zee met een waanzinnige lichtshow! Rein maakt er foto’s van. Dit is genieten!

Egon voelt zich niet lekker. Hij blijft onderdeks. Annick en Rein helpen mij met de wachten. Het is een donkere nacht, zonder maanlicht. Boven de Franse kust zien we een groot onweer heen en weer schieten.

Ergens tussen 02:00 en 03:00 passeren we de Spaanse grens. We moeten de gastenvlag wisselen, maar Egon wil niet dat we ’s nachts aan dek gaan. Er is gelukkig niemand op zee, dus niemand die het merkt. We doen het wel als het licht wordt. Of als Egon aan dek komt. 

Altijd een mooi moment! Een nieuwe gastenvlag hijsen!! De Spaanse heeft nog nooit eerder in ons want gehangen dus het is echt een primeur. 

Spanje…  here we come! Paradise Regained!!! Yiehaa!

Je komt op zee veel drijvend afval tegen. Het meeste komt van de visserij of vrachtvaart. Een aantal mijl voor Santander komen we deze tros ballonnen tegen. Dan merk je dat je weer dicht bij land komt. 

Even uitgezoomd op de plotter. Al met al is dit een mooi tochtje van Île d’Oleron naar Santander. De dieptes vallen nog mee, maar het verraderlijke is dat de bodem zo steil loopt bij de overgang van 100 meter naar 1000 meter en dieper. Dat heb je ook weer bij de Spaanse kust. Op deze tocht merken we er niets van omdat de zee en wind niet zo actief zijn. Maar we merken de dagen hierna dat dit een zeilgebied is waar het behoorlijk kan spoken.

meer stukjes

Voor een betere ervaring van Sailing ∆ Paradise Regained delen we cookies uit. Vind je dat ok?