Laten we eerlijk zijn. Ook mijn kinderen kunnen wel eens ongelooflijk vermoeiend zijn. Ik heb ooit een moment gehad dat ik het ook even niet zag zitten. Daarover lees je hier meer: zeilen met een peuter en een baby. Maar dat kwam ook omdat het de eerste vakantiedag was, ik was moe van de voorbereidingen, moe van de reis van 10 uur in de auto naar Ebeltoft en beide kinderen waren over hun toeren en bleven maar huilen. Een optelsommetje. En dit had me ook kunnen overkomen als we een huisje in Frankrijk hadden gehuurd.

1. Kleine kinderen vragen veel aandacht. Maar dat wist je natuurlijk al. 
2. De ruimte aan boord is beperkt. En je hebt ook nog eens heel veel extra spullen mee voor kleine kinderen. Buggy, luiers, speelgoed, aankleedkussen, stoeltjes. Van alles. Voor de kinderen is dat geen probleem. Maar je moet je er zelf goed op instellen. 
3. Kinderen kunnen in het water vallen. Het risico op overboord vallen is goed terug te brengen tot nihil door een net langs de railing en nagelvaste regels voor veiligheid te hanteren. Kinderen zonder zwemdiploma moeten in de kuip en aan dek altijd – dus ook in de haven – hun zwemvest aan hebben. Tijdens het varen niet zonder zwemvest in de kuip. Aan dek nooit zonder lifeline. Je moet er wel consequent in zijn en discussies niet aangaan. Wel uitleggen wat veiligheid en gevaar is. We waren er zo alert op, dat het al snel een tweede natuur werd. Onze kinderen hebben het nooit lastig gevonden. Het voordeel van de zwemvestjes was dat ze een mooie bumper aan hadden als ze aan dek struikelden. 
4. Als Annick zeeziek werd vonden we dat heel moeilijk. “Van spugen wordt je beter” was haar dappere motto dan. We hebben speciale zeeziekte zetpillen laten maken bij de apotheek waardoor we gelukkig heel veel ziekte hebben kunnen voorkomen. Maar ze heeft er desondanks best vaak last van gehad. En toch heeft ze geen afkeer van de boot. Zodra we in de haven kwamen was het over en snel vergeten.
5. Je hebt zo weinig momenten om te relaxen. Hm, dat is met kleine kinderen inderdaad zo. Heb je net jezelf uit je reddingsvest en zeilpak geworsteld om ‘even’ naar de wc te gaan en ben je blij dat je zonder te hoeven spugen weer in de kuip bent aangekomen, moet je weer een luier verschonen terwijl je partner je roept om te helpen met overstag gaan. Dat komt voor. Maar evengoed is er veel tijd om het rustig aan te doen.